Świąteczne tradycje w wielu krajach różnią się diametralnie. Ma na to wpływ inna kultura czy przyzwyczajenia, lecz zagłębiając się w ten temat, możemy zauważyć też, że niektóre nasze polskie tradycje pochodzą z innych państw. Jak wyglądają święta w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Szwecji czy Chinach?
Zacznijmy od Hiszpanii. Wigilijna wieczerza ma swój początek po pasterce, a czas składania życzeń jest umilany chałwą, która jest odpowiednikiem polskiego opłatka. Głównym daniem jest pieczona ryba oraz ciasto Trzech Króli, w którym zapieka się drobne upominki. Po wieczerzy, wszyscy z zaproszonych gości wychodzą na ulicę- tańcząc i bawiąc się w świetle migających świateł, śpiewają kolędy i składają sobie świąteczne życzenia.
W Niemczech, Boże Narodzenie obejmuje trzy dni: 24 grudnia czyli Wigilię, pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia- narodziny Jezusa Chrystusa i drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia. To właśnie z Niemiec nasze państwo podpatrzyło zwyczaj ubierania choinki. Tam ta tradycja trwa od 300 lat. To, co zawieszamy na choince nie jest przypadkowe- świąteczne łańcuchy to symbol Jezusa określanego jako światłość świata. Dzieciom opowiada się legendę mówiącą, iż prezenty przynosi Święty Mikołaj lub Dzieciątko Jezus. Wiele rodzin wynajmuje nawet Mikołaja, którego rolę odgrywają studenci przebrani w kostiumy.
U Brytyjczyków Wigilia Bożego Narodzenia nie jest obchodzona w porach wieczornych tylko bliżej południa. Na stole zobaczymy pieczonego indyka i tzw. płonący pudding. W celebrowaniu tego święta mogą uczestniczyć tylko członkowie rodziny. To właśnie z Wielkiej Brytanii przyszły takie tradycje jak: wywieszanie wielkich skarpet- dzieci zostawiają je wieczorem niedaleko kominka z nadzieją, że o poranku wypełnią się prezentami; pocałunki pod jemiołą- ponoć przynoszą szczęście i obiecują spełnienie marzeń; kartki z życzeniami, które z roku na rok cieszą się coraz mniejszą popularnością. W 1846 roku pierwszą taką kartkę zaprojektował Jon Horsley– widniał na niej napis Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku.
W Chinach święta mają charakter czysto komercyjny. Obchodzone są w większych miastach typu Szanghaj, Pekin czy Kanton. W galeriach handlowych usłyszmy najpopularniejsze anglojęzyczne świąteczne piosenki, a w sklepie powita nas ekspedientka z rogami renifera na głowie lub w stroju śnieżynki. Witryny sklepów ozdabiają choinki i Święty Mikołaj. Co ciekawe, zamiast bombek na drzewku bożonarodzeniowym zobaczymy króliczki wielkanocne czy grającego na saksofonie Mikołaja. W szkołach językowych, np. na zajęciach z angielskiego, kultywowany jest zwyczaj losowania osoby, którą obdarowuje się prezentem. Chińczycy nie dzielą się opłatkiem, a liczba dań na świątecznym stole nie ma dla nich znaczenia. Również jasełka czy szopki nie należą do ich tradycji. Oddalając się od centrum, na przedmieściach świąteczny klimat znika.
Makaronu nigdy nie za wiele. We Włoszech kolacja wigilijna składa się z trzynastu dań, jednego więcej niż w Polsce. Są one bazowane na rybach i oczywiście makaronach, które Włosi uwielbiają. Każdy region Italii wyróżnia się swoją typową kuchnią- głównym daniem może być spaghetti, lasagne, tortellini, ravioli, gnocchi i innego rodzaju kluski przyrządzone z rybami, a także z owocami morza, do tego podawane z sosami oraz serami typu parmezan. Prezentów we Włoszech nie rozdaje się 6 grudnia, tylko 3 stycznia. Za ich podarowanie odpowiada Befana– stara wiedźma latająca na miotle.
Ostatnim z krajów, których tradycję przedstawimy są jest Szwecja. Święta Bożego Narodzenia rozpoczynają się w pierwszą niedzielę adwentu. Tradycyjna szwedzka uczta składa się z Lutefisk, czyli rozmoczonej suszonej ryby o dość mdłym smaku. Potem podaje się galaretkę wieprzową, głowiznę i chleb, a na deser pierniczki. Nie stawia się wolnego nakrycia na stole, ale za to odwiedza się osoby samotne. Szwedzi nie śpiewają kolęd, lecz tańczą wokół choinki.
Święta Bożego Narodzenia to rodzinny czas przy migoczących światełkach choinki, pysznych potrawach na wigilijnym stole oraz magii życzeń. To tylko niektóre z tradycji, które obchodzą ludzie na całym świecie. Z pewnością jest na pewno jeszcze wiele innych, o których mogą wiedzieć jedynie nieliczni.
Gabriela Roterman
Fot. thevideoink.com